Καθάρματα χρυσόψαρα

… γράφει ο Νίκος Βράντσης

Σε είδα να μιλάς για μια Χρυσή Αυγή σοβαρή.

Και εσένα να πασχίζεις να εξισώσεις τα δυο άκρα και να δίνεις συμβουλές.

Εσένα σε είδα να μιλάς για αυθεντικό λαϊκό κίνημα και να εξευτελίζεις κάποιες γυναίκες πονεμένες, ως οροθετικές.

Και εσένα να σου φέρονται με το σεις και με το σας.

Εσένα, τραγουδιάρη σε είδα να μιλάς για το αδελφό κόμμα.

Εσένα, ανεκδιήγητε σε είδα να γράφεις για την αριστερή βία, τους εισβολείς μετανάστες και τους εθνομηδενιστές και πείστηκα πως, όντως, η Χρυσή Αυγή είναι κόμμα αδελφό.

Είδα και σένα κομιστή, να προσπαθείς να μετατρέψεις τον Ναζισμό σε life style. Και είδα πολλούς να πέφτουν στην παγίδα σου, να μαγνητίζονται από την κλειδαρότρυπα που τους προσφέρεις, να σε πλουτίζουν, αναπαραγωγέ της παρακμής.

Έμαθα για ομάδες και οπαδούς, συνδέσμους, αθλητές και προέδρους, που σιγοντάρουν ρυθμικά τον Ναζιστικό παιάνα. Που συσκωτίζουν τις ταυτότητες αναρτώντας πανό “Εφοπλιστές και εργάτες. Όλοι Ολυμπιακοί”. Αμ δε.  (Αλλά για τις ψευδείς ταυτότητες, εδώ μπορείς να βρεις ένα ωραίο παραμύθι).

Είδα πολλούς πολλούς ενστόλους, γεμάτους με εμμονές για την ιεραρχία και την πειθαρχία, να βρίζουν τους άπλυτους, να αγκαλιάζουν τους υμνητές του Χίτλερ.

Είδα τον Πρωθυπουργό της χώρας, να πουλάει ελληνισμό,  να παραδίδει μαθήματα εθνικισμού, να απενοχοποιεί και να απελευθερώνει τη δεξιά, συντηρητική, υποβόσκουσα δυναμική. Τον είδα να βάζει στην κυβέρνηση τον Λαζαρίδη, τον  Βορίδη και τον Μπουμπούκο και τους Πλεύρηδες και του Φαήλους σε καίρια πόστα.

Είδα τον Προστάτη του Πολίτη, να επιβάλλει Αμυγδαλέζες, να ρίχνει χημικά, να επιτρέπει στην αστυνομία να φλερτάρει τόσο απροκάλυπτα με τον φασισμό.

Είδα πολλούς αφελείς, να μου λένε να σιωπώ μπροστά στην αθλιότητα, γιατί έτσι ενισχύω αυτή την αθλιότητα που σιχαίνομαι και πολεμώ.

Είδα μισό εκατομμύριο πολίτες να χαιρετίζουν τα χαστούκια και τα μαχαιρώματα.

Είδα την παιδεία μας να μένει εθνοκεντρική, θρησκόληπτη, στρεβλωτική, οπισθοδρομική και ηλίθια και κανέναν να μην προσπαθεί να την αλλάξει.

Είδα πολλούς να εξεγείρονται για την ύλη που έχασαν και ελάχιστους να μάχονται για αξίες, αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Είδα πολλά και αγανάκτησα.

Μα αγανάκτησα κυρίως γιατί είδα όλους αυτούς τους παραπάνω, να χύνουν δάκρυα κροκοδείλια δήθεν χαράς, βλέποντας το κατασκεύασμά τους να καταρρέει, ελπίζοντας πως ο κόσμος θα ξεχάσει, θα τους συγχωρήσει και αυτούς μα και τον εαυτό του.

Έλεγε ο Αναγνωστάκης στο ποίημά του Φοβάμαι:

Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου ‘κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα ‘σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Υπάρχουν ερωτήματα αναπάντητα, που οι απαντήσεις θα δοθούν από τις αποφάσεις, τις κινήσεις, τις στρατηγικές της κάθε πλευράς. Γιατί κινήθηκαν τώρα, ενώ ήξεραν από καιρό τί συμβαίνει; Ποιο το κίνητρο; Ποιος θα κερδίσει από αυτό; Πώς πρέπει να αντιδράσουμε;

Και υπάρχει το ερώτημα που θεωρώ κύριο και βασικό. Νομίζεις πως ακόμα και αν καταστρέψουμε τους Χρυσαυγίτες, έχουμε συνθλίψει τον φασισμό;  Νομίζεις πως έχουμε δημιουργήσει όλες εκείνες τις κοινωνικές συνθήκες που θα κάνουν τα σταγονίδια να εκλείψουν;

Έλεγε ο Μπρεχτ μετά το τέλος του Β” Παγκοσμίου Πολέμου: ‘
‘Μην χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό”.

Ίσως σε ενδιαφέρει να διαβάσεις και αυτό, που έγραψα πριν τις εκλογές του 2012.

*το κείμενο δημοσιεύτηκε στις 30/09/2013 στο dubium