Συναντήσεις

Δημόσια σφαίρα: ΜΜΕ

το τέταρτο επεισόδιο των συναντήσεων ασχολείται με τη δημόσια σφαίρα και τα ΜΜΕ. Πιο συγκεκριμένα πραγματεύεται τα εξής θέματα:

> προσωπικά δεδομένα
> πνευματικά δικαιώματα
> διοκτησιακό καθεστώς - ΜΜΕ & ιδεολογική κυριαρχία καπιταλισμού & ρόλος διαφημήσεων
> εναλλακτικά μέσα: τί συμβαίνει στην πραγματικότητα, ρόλος υποκειμένου, ποιά η χειραφετιτική τους δυνατότητα,

>"ιδανικό" μέσο.

δημοσιογραφική έρευνα-σενάριο: Μαρία Γραμμένου
σκηνοθεσία-μοντάζ: Ελένη Γούτα

Μην εμποδίζετε την απόλαυση !

Επεισόδιο 3
Ιανουάριος 2015

Η 3η εκπομπή ασχολείται με την ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ ως τρόπο κοινωνικής ένταξης ή απόρριψης και φέρει τον τίτλο: ΜΗΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΗ!

Θεματολογία:
•Αντιλαμβάνεται η κοινωνία τη σεξουαλικότητα με συγκεκριμένο τρόπο;
•Υιοθετούν σταδιακά τα μέλη της κοινωνίας αυτές τις συγκεκριμένες αντιλήψεις και θέσεις; Και μέχρι ποιό βαθμό; Και με ποιό τρόπο;
•H κανονικότητα,ο συμβιβασμός,ο κοινωνικός ρατσισμός,η εξουσία
•Η κατασκευή του φύλου και κυρίως στην ασυνείδητη πλευρά της κατασκευής (σεξουαλική ταυτότητα)
•Σεξουαλικότητα στο παρελθόν και στο σήμερα
•Η σεξουαλικότητα ανθρώπων με αναπηρία (σύνδρομο Down)
•Η σεξουαλικότητα στην λογοτεχνία
•Ομοφυλοφιλία

μιλούν:
Νίκος Μοσχόπουλος: ειδικευόμενος ψυχίατρος
Αλεξάνδρα Μπακονίκα: ποιήτρια
Άννα Παπαχρήστου: ψυχολόγος
Θωμάς Κοροβίνης: συγγραφέας
Παναγιώτης Αντωνιάδης: φοιτητής νομικής

σκηνοθεσία/μοντάζ: Πάνος Παναγιώτου

ευχαριστούμε θερμά το συνεργατικό βιβλιοπωλείο ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ και το Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος στην Κάτω Τούμπα για τη φιλοξενία.

Το παράδοξο της ουτοπίας

Επεισόδιο 2
Αύγουστος 2014

> Συναντήσεις: Το παράδοξο της ουτοπίας
> Editorial
> Ρεαλισμός, πίστη και το αδύνατο της ουτοπίας;
> Από το δυστοπικό παρόν στη κόλαση της ουτοπίας

Το παράδοξο της Ουτοπίας

…γράφει ο Νίκος Βράντσης

Ο René Magritte στο έργο του «Η προδοσία των εικόνων», παρουσιάζει μία καπνιστή πίπα σαν μοντέλο για διαφήμιση μαγαζιού εμπορίας καπνού. Ακριβώς από κάτω γράφει «Ceci n'est pas une pipe» («Αυτό δεν είναι μια πίπα»). Μοιάζει οξύμωρο. Δεν είναι. Είναι μια υπόνοια που αφήνει ο Magritte. Την υπόνοια πως στην κυριολεκτική αυτή αναπαράσταση υπάρχει κάτι μη αναπαραστήσιμο. Κάτι άφατο και ασύλληπτο. Κάτι που παραμένει αφανές, που αδυνατεί να αναπαρασταθεί από την εικόνα, αδυνατεί να συμβολοποιηθεί πλήρως, ενώ οι λέξεις απλώς διατυπώνουν την παραδοχή της αδυναμίας τους να συλλάβουν την πληρότητα του Πραγματικού.

Στις ουτοπίες που εξετάζουμε σε αυτό το ντοκιμαντέρ ο πίνακας του Magritte δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Και αν υπήρχε σίγουρα θα έγραφε. « C’est une pipe ». Οι Ουτοπίες που εξετάζουμε έχουν μια συγκεκριμένη μορφή. Είναι ένας κόσμος κλειστών, αυτοαναφορικών ηθικών συστημάτων. Τόποι δήθεν τέλειοι, εύτακτοι και πειθαρχημένοι κατοικήσιμοι από τέλεια όντα, όπου η Αλήθεια έχει βρεθεί. Η Αρμονία (όπως μας λέει στο ομώνυμο έργο του ο Φουριέ) είναι ο θεμέλιος λίθος αυτής της κοινωνίας που έχει επιτύχει τον σκοπό της. Έχει φτάσει στο τέλος της καθώς έχει αγγίξει τον σκοπό της.

Διαβάστε περισσότερα »

Ρεαλισμός, πίστη και το αδύνατο της ουτοπίας;

…γράφει η Μαρία Γραμμένου

«Ουσία κάθε επικοινωνίας και κοινωνικής πρακτικής δεν είναι παρά η ουτοπία.» [1] Με αυτήν την φράση ο Laclau θέτει σε ενεργή συσχέτιση την φαντασίωση με την ιδεολογία και την επιθυμία και ως εκ τούτου, μέσω ενός περίπλοκου συλλογισμού, την καθιστά καταστατικό του κοινωνικού. Ο Laclau, παρά την πρωτοτυπία του επιχειρήματος, δεν ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τις διαστάσεις αυτές στην θέαση της ουτοπίας. Ουτοπία και φαντασίωση επιτελούν από κοινού ένα διπλό έργο: έχουν την δυνατότητα να καλλιεργήσουν εκ νέου το παρελθόν και να σχεδιάσουν το μέλλον.

Διαβάστε περισσότερα »

Από το δυστοπικό παρόν στην κόλαση της ουτοπίας

…γράφει ο Πάνος Παναγιώτου

[0]. Σημείωμα

Τα κείμενα που ακολουθούν αποτελούν την ιστορία ενός νέου που ζει στην Ελλάδα του 2014. Αποφασίζει να εγκαταλείψει έναν κόσμο που έχει πάψει να τον θέλγει πια και θα βρεθεί μετά από ένα ναυάγιο σε ένα νησί που δεν ξέρει που βρίσκεται και κανείς άλλος δεν γνώριζε την ύπαρξη του προηγουμένως. Ο πρωταγωνιστής μας είναι ο πρώτος και ίσως ο τελευταίος που ανακαλύπτει τούτο το νησί, ξεσκεπάζοντας το από την άγνοια της ύπαρξης του.

Διαβάστε περισσότερα »